Toen ik gisteren op het kerkhof liep hier in het dorp

kwam ik langs het deel waar de kindjes hun laatste plekje hebben

ik bleef staan voor een steen

las wat erop stond

3 kindjes uit 1 gezin

precies een week geleden

toen ik werd geholpen in het ziekenhuis

was het de dag van mijn oudste dochter Stefanie

ik liep verder

nog een open stuk verdeeld in kleinere stukken wachtend op het einde van levens

ik keek goed en zag geen aarde of zand maar beplanting zo mooi

wat ik gisteren in een blog al zei dat ik stemmen hoorde op de begraafplaats en zag nu ook wat er was gebeurd

alles was netjes aangeharkt.....

en dan valt er weer wat samen

zoals het gevonden boekje met teksten