Meestal kijk ik zondagmorgen. het ligt eraan wie de gast is. ook al ken ik de gast niet en de gelegenheid is er, kijk ik zoals gisteren. Het geeft me nogal eens een andere kijk op het leven. hoe gaat zij om met de dood van haar kind.

ook heeft de gast een gedicht of een lied en leest dit voor.

de link van de uitzending staat hieronder

We kennen Kiet Engels van televisie als juf Kiet. Toen haar 12-jarige zoon stierf, stuurde ze een geboortekaart rond. Wat bezielt deze kinderkoningin? Zondag 15 maart is ze te gast in tv-programma De Verwondering.

Van het dagelijkse leven van Kiet Engels is in 2016 een documentaire gemaakt: ‘De kinderen van juf Kiet’. Ze geeft les aan een klas vluchtelingkinderen die de taal nog niet onder de knie hebben en vaak kampen met oorlogstrauma’s. In deze documentaire leer je haar kennen als iemand die duidelijke regels geeft, maar ook omziet naar kinderen die het moeilijk hebben.

Kiet is per ongeluk terecht gekomen op de plek waar ze nu is. Zo ziet ze dat zelf in ieder geval. Ze heeft ‘gewoon’ de goede keuzes gemaakt en grijpt de dingen die op haar pad komen met beide handen aan.

Ze groeide op in Indonesië en Maleisië, waar haar kijk op geloof en levensbeschouwing al is ontstaan. Ze kreeg les op een zondagschool, waar door de nonnen dood en verderf werd verkondigd. Ze had veel meer bewondering voor de mooie Boeddhistische tempels, die vond ze prachtig. ‘In elk geloof zit iets moois,’ zegt ze.

De zoon van Kiet is op twaalfjarige leeftijd overleden. Door dit verlies van dichtbij mee te maken, is haar kijk op de dood veranderd: ‘Als ik het proces achteraf bekijk is het ook mooi geweest. Ik heb zijn verlies niet alleen als negatief ervaren, maar ook als zinvol.’

De Verwondering, zondag 15 maart om 08.25 uur bij KRO-NCRV op NPO 2. Daarna is de uitzending hieronder terug te kijken:

Bron Kro/Ncrv

met haar tekst heb ik moeite

Haar inspiratietekst:

Voor mij is Hij de hemel
die de aarde kust als milde regen.
En niet een waterdicht systeem
dat ons van boven is gegeven.

Voor mij is Hij een vrouw
waaruit het leven wordt geboren.
En niet het spook dat oorlog zoekt
en najaagt wat hij heeft verloren.

[...]

Hoe langer ik Hem ken,
hoe meer ik zelf verdwijn.
En denk: als ik dan maar geloof,
dat Hij wel is wie Hij zal zijn.

Fragment uit 'Lichtjes in de mist'
tekst: Matthijn Buwalda (met Stef Bos)