Dus zoals gisteren aangekondigd liep ik de trap op > inchecken > wat is dat > wat een mensenmassa > de trein vanuit Utrecht naar Leiden bleef staan voor m’n neus en ging niet verder. Bordje omgedraaid > Utrecht dus. storing tussen Leiden en Alphen en juist vanuit Leiden zou vriendin zitten om verder samen via Alphen door te gaan naar Utrecht.

Niet dus, trein ging terug naar Utrecht maar daar kon ik niet in ik moest een half uur blauwbekken op het perron en wachten op haar. Die zat al in een warme trein. Ik kwam uit een koud huis, vervolgens een warme auto dan weer een kwartier flink lopen in de snijdende kou en dan weer….pft mijn goede humeur….heb je die wel eens? ….ja hoor echt wel maar zakte onder het vriespunt. Wachthokje met glas maar 1 kant open, de verste hoek in en daar kwamen 3 dames Sjiekdefiebel vragen of ze bij me mochten staan. Lekker warm toch? Die gingen op stap om een dag te gaan lachen. Nou dat lachen had ik net nodig en zo stonden we dus te wippen om warm te blijven. Staat er een jongeman voor me. ik zie zijn kontzak met een portemonnee erin en dacht: zal ik……ik tikte hem op zijn schouder en zei, eh er steekt wat uit uw achterkantje. Oh zit niet veel in hoor, nou ja zeg….maar hij deed de portemonnee meteen in zijn tas. Dank u wel een heel gesprek volgde over de vertraging van de trein en het weer en zo meer.

Eindelijk daar kwam die tjoeketjoek…instappen vriendin hoi en me opwarmen. Daardoor aansluiting volgende sprinter moeten missen weer blauwbekken o nee een gesloten wachthok……. erin en opwarmen, op plaats van bestemming en nu eerst koffie met een grote lekkere weetikveel als ik maar kan aftappen inmiddels en daarna bijtanken.

Tis wat allemaal, ik ben wel iemand van het avontuur, er gebeurde nog veel meer.

Wordt vervolgd.