Ik moest vanmorgen denken ...
...... aan het lied "Waarom zijn de bananen krom?". Er zijn nogal wat liedjes waar een vraag in wordt gesteld. Waar is... ik hoef ze niet op te schrijven, je kent ze zelf wel. Waar ligt .... Sommige liedjes zijn zo aardig je antwoord te geven op iets wat je niet durft te vragen. Maar toch, meestal is rechtstreeks vragen noodzakelijk om iets te weten te komen. Wie heeft.... Maar krijg je ook antwoord? Herman van Veen en eerder al Liselore Gerritsen zongen:
Wie heeft de zon uit jouw gezicht gehaald?
Wie heeft het licht in jou gedoofd?
Wie heeft je rooie wangen bleek gemaakt?
Wie joeg de dromen uit je hoofd?
Wie brak jouw kleine hart,
kleurde je ogen zwart?
Wie is niet nagekomen wat hij heeft beloofd?
De vraag blijft hangen en wordt in het theater meestal niet beantwoord. Lenette van Dongen zong in haar eerste programma een lied van Ivo de Wijs en Henk Ruiter dat de bezorgdheid van dat moment uitdrukte.
Denk je dat de ozonlaag
Zich weer boven ons zal sluiten
Dat de vogels van vandaag
Morgen ook nog zullen fluiten
Liefje, liefje kijk eens buiten
Of het goed komt
Denk je liefje, oh denk je
Denk je dat het goed komt?
Niet zozeer een vraag als wel een wens tot geruststelling
Liefje, je begrijpt me goed
Echt ik kan alleen maar leven
Als er iemand mij wat moed
En ook wat zekerheid wil geven
Zeg me alsjeblieft toch even
Dat het goed komt
Denk je liefje, oh denk je
Denk je dat het goed komt
Het is ook niet makkelijk om een goed antwoord te geven. "Wat ruist er door het struikgewas..." zong Toon Hermans tot groot vermaak van iedereen. Ik vroeg het hem een keer. Toon, heb je nou nooit een keer tijdens het zingen gedacht, het is... Ja zei hij ik heb wel eens gedacht dat het een wit kameleonnetje was.
En zat ik daar nou op te wachten op dat antwoord? Als Cornelis Vreeswijk zingt:
Waar gaan wij naar toe na onze dood
Wie legt dit mysterie voor mij bloot
Zeg eens eerlijk, zonder liegen
Of we naar de hemel vliegen
Of dwars door de aarde vallen, zwaar als lood
Is het dan de bedoeling dat er iemand in zijn publiek opstaat en die zegt: "Als u even uw gitaar neerlegt zal ik U vertellen waar u naar toe gaat, na uw dood. Uw levensadem verlaat uw lichaam. Als een soort van schaduw zal uw ziel tot in de eeuwigheid ronddwalen in het rijk van Hades en alleen bewustzijn hebben en kunnen spreken na het drinken van offerbloed. Dat was het, ga nou maar door met zingen!"
Ik denk niet dat dat de bedoeling is. Er leven veel vragen onder de mensen, soms worden ze op het toneel uitgezongen, maar het antwoord?
Was dat nou alles? zong Jenny Arean in een musical van Annie Schmidt en Harry Bannink. Een belangrijk thema daarin was het streven naar geluk. Hoe word ik gelukkig en welke moraal mag je daarbij volgen. Was dat nou alles was eigenlijk geen vraag maar een ontwaken uit de droom van het liefdesgeluk. Een gezongen vraag is meestal geen echte vraag maar een mening met een vraagteken er omheen.
Grote levensvragen kunnen lachwekkend worden als ze gezongen worden. Wat zong Barend Servet ook alweer?
Och, zal de mensheid ooit eens leren
Te leven zonder bruut geweld?
Zullen wij dan ooit waarderen
Wat onze Schepper heeft besteld?
Waar moet dat heen, hoe zal dat gaan?
Waar komt die rotzooi toch vandaan?
Wat moeten wij met ons bestaan?
De wereld is nog niet vergaan
Het beste antwoord op de onmogelijke vraag gaf Wim de Bie in een lied:
zeg meneer de Bie
vertel eens even
waarom wij leven
wat de zin is van dit bestaan
dag meneer de Bie
ik wilde weten
wat moeten wij eten
voor wij naar de hemel gaan?
ik weet het ook niet
'k heb geen idee
't kan mij niet schelen
'k zit er niet mee
't heeft dus geen zin om mij te schrijven of te bellen
want als het antwoord toch niet komt
hoef je de vraag ook niet te stellen
Jacques Klöters op Faceebook