Dat heb ik weer. Het was toch morgen ( vandaag, eergisteren ) de marathon van Leiden door mijn dorp en het buitengebied?

Mijn hemel wat een meute en allemaal over het fietspad, breeduit ouwedeuren en niet opzij gaan.

Rode koppen, hijgend, moeilijk kijkend, wat een halve zolen.

Toen werd ik het zat. Bellen om er maar langs te kunnen.

Die ene groep kwam net van het pontje en wisten niet hoe lopen op een fietspad gaat.

Dan heb je die geinjurken: heeft u een nieuwe fietsbel? Ja jij zeker niet zeker.

Cees is Chris thuis ik gooide de Almachtige voor hun voeten. Nou dat was me ook wat, die hoefde ik er niet bij te halen. Wat een lol.

Toch mijn liefste kant maar laten zien en gevraagd wilt u aub opzij gaan? Maar natuurlijk. GGGGrom

Nee, ik had de verkeerde route genomen maar 1 stuk, dat ene fietspad beide kanten vol margrieten en dan nog kleine zwaantjes, maakte alles goed, nou nee....

Verderop wat ik ze tegemoet gepasseerd en op de terugweg ja hoor dat had je weer.

Ik ging maar breeduit zitten lachen op mijn zadel. Wat een malloten met die hitte.

Zou de ambulance nog zijn ingezet? Water tekort, hartproblemen. Ja dus.